Dag 12 : 10 mei 2013

Iris dag 12 

Het allerlaatste scholenbezoek en tevens het allerleukste bezoek stond vandaag op de planning, want vandaag zouden we echt meedoen met het programma van Dance4Life. Dit betekende dus lekker veel dansen en zingen, juist datgene waar wij Hollanders het slechtst in zijn. Maarja, dat moest natuurlijk nog blijken. 

In de ochtend kwamen we aan bij een kliniek, dicht tegen de sloppenwijk Mathare aan. Hier worden mensen uit de buurt geholpen met hun kwaaltjes, worden medicijnen gegeven en kunnen mensen terecht voor vragen of gewoon iemand om mee te praten. We werden rondgeleid door een van de verpleegsters van de kliniek en het was echt prachtig om te zien hoe de mensen in de kliniek geholpen worden. Ook al ziet alles er hier een beetje vervallen uit, alle benodigdheden om mensen te helpen zijn wel aanwezig. Bij de kliniek werden we nog verrast door het tourteam van Dance4life, die hun dansmoves nog even wilden showen. Natuurlijk konden ze het niet laten om ons nog even mee te trekken, maar wij stijve Hollanders konden hun natuurlijk niet bijhouden, dus renden we zowat terug naar onze stoelen om nog even te genieten van het optreden. Wat kunnen zij tof dansen!!

Met het Dance4Life tourteam en Edwin en Stephen zijn we hierna Mathare ingegaan. In deze sloppenwijk midden in Nairobi wonen ongeveer 500.000 mensen en daarmee is het ook een van de grootste sloppenwijken van Nairobi. Als je bedenkt dat Nairobi rond de 3 miljoen inwoners heeft kun je nagaan dat dus veel mensen hier onder de armoedegrens wonen. Sommige jongeren uit het tourteam kwamen zelf uit deze wijk en konden ons dus goed rondleiden en begeleiden. Er werd ons verteld dat als wij blanken bepaalde delen in zouden gaan, we dan gewoon een mes tegen onze keel konden krijgen. Wat we zagen was verschrikkelijk, maar de positieve sfeer die er hing maakte het een stuk aangenamer. Een vrouw uit de wijk liep met ons mee en liet ons verschillende “huizen” zien. Veel van deze huisjes zijn gebouwd op planken en omdat er geen echte wegen zijn moet je door de meest smalle steegjes. Deze sloppenwijk heeft heel veel indrukken achtergelaten, de snoetjes van de kindjes en een paar halfdronken mannen zal ik niet snel vergeten.

Als je dan eindelijk de sloppenwijk uitloopt, ben je toch wel een beetje opgelucht en ben je gelijk weer terug in het hectische verkeer van Nairobi. Ik vond het fijn dat we met een groep waren en dat ik al mijn vragen kon stellen aan hen die er zijn opgegroeid.

Vol goede spirit gingen we door naar Our Lady Fatima secondary school, die ook dicht gelegen was bij de kliniek en sloppenwijk. Hier werden we hartelijk ontvangen en ging het tourteam aan de slag met het opzetten van de poppenkast. Deze sloeg erg aan en ook al konden wij niks verstaan, aan de reactie van de kinderen kon je genoeg afleiden. Er werden groepjes gevormd en hier werd op een speelse manier gepraat over hiv en aids Hierna heeft Dance4Life ons en de hele school DE dans van Dance4Life aangeleerd. Het was mooi om iedereen te zien lachen en genieten, het werk dat deze mensen verrichten is echt prachtig!

Ik ben blij dat ik heb mogen meemaken wat Dance4Life zoal doet in Kenia en hoe er wordt omgegaan met de onderwerpen rond hiv en aids in het land. 

Kwaheri (Tot ziens) Kenia!!